İşin tuhafı, öğrenmek istediğim ne kadar güç olursa olsun, öğrenmeyi aklıma koydum mu öğrenirim. Bir şey öğrenemediğim, bilmediğim zaman da korkunç iç facialar içinde kıvranırım, bu böyledir ta çocukluğumdan beri. Ama Arap harflerini sevmedim, onların bana verebileceği hiçbir şey olmadığına derinden inanmış olacağım ki öğrenemedim eski yazıyı. Hoş, pişman da değilim pek, ama düşünün, ya Atatürk gelmeseydi, ya yazı devrimi olmasaydı?..
Sayfa 24Kitabı okuyor
Türk Gençliği dikkatli okuyunuz
Mustafa Kemal Atatürk Tini Bir Türk'te Bedenlendi
Kimde mi?
Onu yaşayarak göreceksiniz.
İlim her çağda bir Türk'e gelir herkes ondan faydalanır.
“Hayatta en hakiki mürşit ilimdir, fendir, başka mürşit aramak gaflettir, cehalettir”
Ailemizde çocukları sevmek, öpmek pek âdet olmamıştı.
Sayfa 16Kitabı okuyor
Dünyada her şey için, maddiyât için, mâneviyât için, hayat için, muvaffakiyet için, en hakiki mürşit ilimdir, fendir; ilim ve fennin haricinde mürşit aramak gaflettir, cehalettir, dalâlettir.
Sayfa 133 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ne iğrençti bu insanlar!.. Ne yalan söyleyeyim, daha o yaşımda tiksinti duydum çevreme karşı.
Sayfa 13Kitabı okuyor
İstanbul işgalinde ailesinin tutumu
Sonradan anladım ki, sınıf çıkarlarını korumayı her şeyden üstün tutan ailem, nemelazımcılığı baş ilke bilmekte, hak ve haksızlık, doğru ve eğri konusunda açık seçik ve savaşımcı bir tutumu kınamaktadır. Bu yüzden, çok sevildiğim, beğenildiğim halde, daha ilk çocukluğumda beliren başkaldırıcı davranışlarım ailede bir rahatsızlık kaynağı olmuş, bu tutumla başıma bela geleceği, üstelik de ailenin başına bela kesileceğim kanısı daha o zamanlar başlayıp bugüne dek süregelmiş, hatta kuşaktan kuşağa aşılanmıştır. Eh haklı da çıkmadılar denemez, bu satırları şimdi bir hapishanede yazdığıma göre...
Sayfa 13Kitabı okuyor
1920 yıllarının başında İstanbul'da ne oluyordu? İstanbul diye bir ad işitmiştim herhalde, ama Türkiye adını hiç duymamıştım. Şimdi düşünüyorum da, yalnız benim çocuk kafamda değil, çevremdeki büyüklerin bilincinde de yoktu böyle bir kavram.
Sayfa 10Kitabı okuyor
Çocukluğumuzun iyi ya da kötü olayları bizde en çok yer edenlerdir.
Sayfa 10Kitabı okuyor
Kendi anılarım mı, yoksa bana anlattıkları mıydı belleğimde canlanan?
Sayfa 8Kitabı okuyor
Bizler akıllı, onlar güzeldi.
Çirkin olduğumu çocukluğum boyunca hep duydum. Akile güzel, Azra çirkin, ama akıllı, deyip dururlardı. Ben de eziklikle üstünlük karışımı bir duygu duyardım ablama karşı.
Sayfa 7Kitabı okuyor
Biz başkaydık! Ama neden başka?
Sayfa 6Kitabı okuyor
Ağlamadım, çocukluğumda ağladığımı pek anımsamıyorum. Ağlamaz, ama içimden öyle bir kin, öyle bir hınç duyardım ki, öleyim isterdim, öleyim de görsünler cezalarını, cenazemin arkasından yürürken ağlasınlar, dövünsünler, pişman olsunlar bana yaptıklarına.
Sayfa 5Kitabı okuyor
Adımlar uzaklaştıkça yaklaşan bir tehlike yatağımın yalnızlığında. Şiştikçe şişen bir korku beni boğacak, ezecek gibi.
Sayfa 3Kitabı okuyor
O unutulamayacak gün...
Bütün bedenimde bir ürperti, yatağım sarsılıyor, ben de içinde tir tir titriyorum.
Sayfa 3Kitabı okuyor